بررسی و نقد دیدگاه پلنتینگا دربارۀ داروینیسم

چکیده پلنتینگا در تبیین تعارض تکامل و آموزۀ خلقت، به تجزیه و تحلیل «نظریۀ تکامل» می‌پردازد. او نظریۀ تکامل را، که به «واقعۀ عظیم تکاملی» تعبیر می‌کند، متشکل از چندین نظریه می‌داند و در قبال بخشی از نظریۀ عظیم تکاملی که «نظریۀ تبار مشترک» است، موضع می‌گیرد؛ همچنین، برداشت‌های الحادی را از نظریۀ تکامل ناشی از برداشت نامتناسب «طبیعت‌گرایانه» از نظریۀ تکامل می‌داند که در قبال آن، بر این نظر است که می‌توان از تلقی خداباورانه از نظریه و تلفیقی از نظریه‌های علمی و نظریه‌های دینی دفاع کرد. او موضعی دوئمی نسبت به علم اتخاذ می‌کند و از علم آگوستینی که نوعی نظریۀ علم دینی است، دفاع کرده و برای آن استدلال می‌آورد. در این نوشتار، نخست، نقدهای هسکر و مک‎مولین به موضع پلنتینگا آورده‎ می‎شود و سپس برخی پاسخ‌های او تحلیل می‌گردد؛ در پایان، به بررسی دیدگاه او و ارزیابی نقدهای آن دو منتقد خواهیم ‎پرداخت و نشان ‎خواهیم ‎داد که چگونه هسکر و مک مولین به هستۀ اصلی بحث پلنتینگا دست نیافته‌اند؛ درنهایت، نیز نقص نظریۀ پلنتینگا برای تعبیر دینی از تکامل نشان‎ داده ‎خواهد شد.